It’s my Birthday. Het is mijn verjaardag.

Op 26 november vertrokken we op ons gemak uit Cowes op Phillip Island op weg naar een bijzondere plek. John had voor ons,de Llarrinda accommodatie geboekt, Om op een mooie locatie te zijn, op mijn verjaardag.
Cowes op Phillip Island was al mooi maar Llarrinda en Foster beloofde bijzonder te worden.
Veel te vroeg, nadat we door een ongelooflijk mooi groen natuur met glooiende heuvels, met vee en idyllisch uitziende Homesteads (boerderijen) te hebben gereden kwamen we aan op Llarrinda B&B. 
Met het idee even te kijken waar het was en dan ergens te lunchen reden we de drive way op. Linda onze gastvrouw kwam ons al met een brede lach tegemoet lopen. 
We probeerden nog rustig uit te leggen dat we later terug konden komen maar “no way!” 

Vanaf het moment dat we de auto uit zijn tot en met het vertrek zijn we verwend,vertroeteld en hebben genoten van ons bijzonder verblijf.
Llarrinda was ooit een weiland waar schapen op graasden maar Linda en Larry die verliefd werden op hun stuk land in East Gippland, hebben er een ware paradijs van gemaakt.
Wij liepen door het huis met de neus dicht geknepen omdat er onder het huis in de kruipruimte, mogelijk een dood dier zou liggen die de stankoverlast veroorzaakte en kwamen binnen in een prachtige huis. Via de grote schuifdeuren stonden we buiten op het houten dek waar er een grote eettafel stond en een comfortabele zitje. 
We kregen thee en koffie en zelfgebakken rozijnen brood. 

Larry en Linda waren nog bezig met de kamers maar we moesten gewoon lekker ontspannen en van de natuur genieten. En dat hebben we gedaan.

Van een weiland waar vroeger de schapen op graasden, hebben Larry en Linda een prachtig open huis met veel gevoel voor buiten gebouwd op een prachtig stuk land.
De Veranda heeft alles om alle vogels te lokken, uitgerust met voeder bakken en fruit op de balustrade waar de vogels dan ook graag op afkomen.
‘snachts lopen de oppossums over het dek en wil je wombats gaan spotten dan neemt Larry je mee in de auto om ze te in de nabije omgeving te zien.

Larry is wat later op de dag in beschermende kleding, om mogelijk snake encounters aan te kunnen,onder het huis gekropen,op zoek naar het dood dier.

Het dier heeft hij niet gevonden. Wel gaf het ons een kijkje in de Australische variant van kruipruimte onder het huis.

Elke middag waren Larry en Linda hard aan het werk om het onkruid de baas te kunnen. Alle bomen en planten hebben onze hosts zelf aangelegd en het is een prachtige tuin geworden. Het huis hebben ze laten bouwen en wij hadden het geluk om in de mooie panorama suite te zitten. Rondom ramen en het gevoel in een luxe hotel te zitten terwijl je bij het openen van je deur op de veranda terecht kwam en de vele kleurrijke vogels aan en af zag vliegen.

Het ontbijt was niet goed maar geweldig en bijna teveel om op te kunnen. Zelfgemaakte granola, heerlijke yoghurt, Birchers muesli (ook weer zelfgemaakt), verse fruit, zelfgebakken brood en croissants en verse sinaasappelsap. Op onze kamer stond er een dienblad met verse lekkers die elke dag aangevuld werd door Linda met elke dag homemade jummies ofwel lekker...
Op zondagmiddag zijn we met tegenzin uit het paradijs vertrokken om het plaatsje Foster te verkennen. Er was net een fietsronde bezig en heel het dorp was uitgelopen om feest te vieren. Onze dinner hebben we in de plaatselijke hotel gegeten en dat gaf meteen een gevoel mee te doen aan McClouds daughters. We mochten een tafel hebben die eigenlijk was gereserveerd voor anderen, maar wanneer we beloofden voor 18 uur weg te zijn dan kon het wel.

Via balie 1 (hier spreken ze van counters) bestelde ik ons eten en bij 2 ons drinken. 
Op de veranda hebben we later genoten van een brandend vuurtje en de vooruitzicht misschien een oppossum live mee te maken. 
Uiteindelijk ben ik naar bed gegaan en heb John achtergelaten met Horst, een andere gast en samen hebben zij de opposums live meegemaakt. De beesten kwamen gewoon over hun voeten lopen maar tijd om een foto te maken was er niet. Tegen de tijd dat de mannen hun fototoestel in handen hadden waren de beesten alweer weg.
En toen werd ik wakker op mijn verjaardag.
Met uitzicht op glooiende heuvels en voor het huis de schapen en de vele inheemse vogels. 
Omdat veel vogels op hun nest zaten zouden we minder vogels zien dan normaal. En toch voor ons gevoel was het een drukte van jewelste aan vogels in allerlei grootte en soorten.
We hebben genoten van de vogels die wel aankwamen vliegen.
Bij het ontbijt werd er Happy Birthday voor me gezongen en na het ontbijt gingen we op pad naar Wilsons Prom.

Hoewel ik er tegenop zag om weer zoveel in de hitte te lopen heb ik genoten van de natuur, de zee en alle uitzichten. Bij het kortademig worden nam ik dan maar een flesje water aangevuld met ORS ( = rehydratiedrankje) en snoepte van de Dextro (druivensuiker). Omdat we maar een korte wandeling zouden doen maakte ik me weinig zorgen...
Op weg naar de look out bleek dat de tocht toch wat langer zou gaan duren en de oudjes die we onderweg hadden gezien waren ook in geen velden of wegen te bekennen. 
Na het omdraaien zagen we de borden van een andere kortere tocht dus die zijn we gaan volgen....met het idee weer snel terug bij de auto te komen.
Ondertussen deed het vele water drinken zijn werk en was ik naarstig op zoek naar een wc. 
Squeaky Beach was dichtbij en hopelijk de redding voor mijn hoge nood. Tenminste dat dacht ik...
Op het strand die piept (squeaky) door de silicone die in het zand zit bleek dat ik toch maar achter een rots mijn heil moest gaan zoeken.
En toen hebben we de hele weg weer terug omhoog gelopen omdat we anders niet terug bij de auto konden komen. 
Je doet wat op je verjaardag! En als onverwacht maar vooral bijzonder kado een bijna botsing met een snackende wombat. Hoe leuk is dat? 

Ik voelde me behalve heel moe en bezweet vooral ook heel voldaan en blij dat het zo goed was gegaan. 
Op de terugweg zijn we lekker feestelijk gaan eten in een Pub-achtig Hotel omdat alle restaurants op maandag gesloten zijn.
Bij terugkomst werd voor mij de Spa aangezet en om dan met bubbels in een bubbelbad te zitten met uitzicht over de rollende heuvels en de aanvliegende vogels was bijna magisch en dan voel je je toch echt wel jarig.