Het reisavontuur is begonnen en het is hier fantastisch!!

Volgende keer ga ik echt aan de blog beginnen maar voor de thuisblijvers geven we even een korte teken van leven.

Sinds we woensdag van Schiphol vertrokken zijn is het voor ons erg druk geweest en aan de eind van elke dag (ook vanwege de jetlag) storten we lichtelijk in om vervolgens midden in de nacht wakker te schrikken. Rare verschijnsel zo’n jetlag en dat terwijl het minder erg lijkt dan vorige vliegreizen.

Vandaag was onze eerste reis-rijdag en omdat het inmiddels toch weer later is dan gepland is het niet handig om nu in een klein half uur alles te spuien om jullie snel bij te praten.                                                                   

Dan zouden er verhalen verloren gaan en omdat de reis tot nu toe al heel bijzonder is door de verschillende kleine happenings zou het jammer zijn jullie dit te onthouden.

Wat we wel kunnen delen is het feit dat de vlucht en de stopover goed gingen. Dat we in het weekendje Melbourne zo druk bezig waren om van alles te willen zien en mee te maken dat we echt tijd te kort kwamen. Dat we kleine gelukstreffers hadden die voor ons als heel groot aanvoelen.

Om toch een sfeerimpressie weer te geven wat foto’s maar bedenk dat achter elk beeld een verhaal zit. Er wordt weleens gezegd dat reizen intens leven is en zo voelt het dan ook aan. Maar dit is vooral erg leuk intens leven en beleven.  

Eten en drinken maakt een groot deel uit van het genieten, onverwachts naar een rugby wedstrijd van de Rugby League World Cup kunnen, in een stadion met zo’n uitzicht tussen een heel bont gezelschap, heel veel kleine geluks momenten en je heel klein voelen omdat je door een landschap heen rijdt die zo weids en indrukwekkend is en zoveel meer dan je voorstelling ervan. En dan het DownUnder gebeuren....

Heerlijk vertrouwd; het aussie geknauw is zelfs voor John goed verstaanbaar en inmiddels worden we gecategoriseerd: John de Dutch toerist en Esther met nieuw zonnehoedje en nog te witte huid vast Engels of ach ja tuurlijk Kiwi..

Wij zien er de humor wel van in want zeg nou zelf: iemand die rondloopt met Backpack en camera om de nek en een beetje postuur en uiterlijk Koning Willem Alexander lijkt wel erg op een toerist. En ik ben vanaf dag 1 gelijk op teenslippers gaan lopen en in korte broeken en heb mijn witte benen en armen ongenadig geofferd aan de zon en buitenlucht. Dit nadat er verantwoord gesmeerd wordt en de blaar tussen mijn tenen zorgt voor een beetje spijt maar een beetje maar! Het is hier dik 30 graden celcius en de luchten zijn zo mooi. Simpel gezegd het is hier fantastisch!

Omdat we morgen een uurtje willen lopen voordat we weer verder reizen is het nu echt tijd om te gaan slapen dus wens ik jullie beter weer en kom ik de volgende keer terug met blog verhalen en reisimpressies.

Catch ya later..